Rosji system polityczny, Państwo federacyjne 21 republik (Czeczenia nie podpisała układu federacyjnego z 1992), 6 krajów, 10 okręgów autonomicznych, 50 obwodów, w tym 1 autonomiczny i 2 miasta wydzielone. Wchodzące w skład federacji organy maja zapewnioną ograniczoną autonomię wewnętrzną (m. in. polityka rozwoju regionalnego, kultura, część spraw socjalnych) – posiadają własne konstytucje, organy wykonawcze i ustawodawcze. 1918–1991 w składzie ZSRR, Od 1991 współtwórczyni Wspólnoty Niepodległych Państw. W Rosji funkcjonuje prezydencki system rządów. Zgodnie z konstytucją, wprowadzoną w 1993 na mocy referendum, funkcję głowy państwa pełni prezydent. Wybierany jest on w wyborach powszechnych na 4 lata, odgrywa kluczową rolę w systemie władzy w Rosji. Powołuje i odwołuje premiera (w uzgodnieniu z Dumą Państwową), a na jego wniosek mianuje ministrów. Może też przewodniczyć posiedzeniom rządu i własnym postanowieniem uchylić każdą jego decyzję. Ma on również istotne uprawnienia wobec parlamentu – może rozwiązać Dumę Państwową (izba niższa parlamentu), jeżeli odrzuci ona 3-krotnie proponowanego przez niego kandydata na premiera oraz gdy odrzuci wniosek premiera o udzieleniu rządowi wotum zaufania. Dysponuje także prawem weta wobec ustaw parlamentu, które może być jednak odrzucone większością 2/3 głosów obu izb. Ma także prawo wydawania dekretów i rozporządzeń z mocą ustawy. Umocnieniu jego pozycji służy referendum, co pozwala mu działać bez zgody parlamentu. Ma on także uprawnienia wobec wymiaru sprawiedliwości: mianuje sędziów Sądu Najwyższego, Sądu Konstytucyjnego, Sądu Arbitrażowego i prokuratora generalnego. Ponadto jest gwarantem konstytucji, praw i swobód obywatelskich, naczelnym dowódcą sił zbrojnych oraz kieruje polityką zagraniczną ustawodawczą sprawuje 2-izbowy parlament – Zgromadzenie Federalne. W jego skład wchodzi izba wyższa, Rada Federacji (po 2 przedstawicieli z każdego z 89 podmiotów federacji: po 1 reprezentancie władzy ustawodawczej i wykonawczej) wybierana na 2 lata w wyborach pośrednich oraz 450-osobowa izba niższa – Duma Państwowa wybierana w wyborach powszechnych na 4-letnią kadencję. Połowa jej członków wybierana jest w jednomandatowych okręgach wyborczych, a druga połowa w okręgu ogólnokrajowym z list partyjnych. Wszystkie ustawy parlamentu wymagają zgody obu izb. Uprawnienia parlamentu są niewielkie może pozbawić urzędu prezydenta, gdy dopuści się on zdrady stanu lub popełni ciężkie przestępstwo, ale decyzja taka wymaga jednak wyrażenia zgody przez co najmniej 2/3 Dumy i zatwierdzenia jej przez taką samą większość Federacji. Organem władzy wykonawczej jest rząd, na którego czele stoi przewodniczący (premier). Członków rządu mianuje prezydent na wniosek premiera. Republiki wchodzące w skład Federacji Rosyjskiej mają własne konstytucje oraz organy władzy ustawodawczej i wykonawczej. W Rosji funkcjonuje system wielopartyjny zapewniający pluralizm polityczny. Do najsilniejszych ugrupowań politycznych w Rosji należą: skrajnie nacjonalistyczna Liberalno-Demokratyczna Partia Rosji utworzona przez Żyrinowskiego, Agrarna Partia, reformatorski Blok “Jabłoko”, Komunistyczna Partia Federacji Rosji (największa partia ponad 500 tys. członków) oraz Partia Rosji Jedności i Zgody.
systemy polityczne USA, UK, Francji, Niemiec, Włoch, Rosji, Szwajcarii, Hiszpanii, Szwecji systemy !notatki własne zebrane!! system system polityczny składa się
Mafiosi w luksusowych wozach i z kałasznikowami to był do niedawna zwykły widok na rosyjskich ulicach Fot. Wojciech Lendzion, screeny:youtubeRosja. Zorganizowana przestępczość w Rosji nie jest już tak widoczna jak w latach 90., ale wciąż jest dochodowym „sektorem” w rosyjskim biznesie. Na jaką współpracę z aparatem państwa mogą liczyć współcześni mafiosi? Eksperci nie mają wątpliwości: na bardzo bliską Pierwszych zorganizowanych rosyjskich grup przestępczych wypatrywać należy jeszcze w czasach rozpadu ZSRR, po upadku komunizmu, w latach 90. ubiegłego wieku. Wtedy, dzięki żywiołowym zmianom w rosyjskiej i ekonomii obserwowano ich zaskakujący rozkwit. Prezydent Borys Jelcyn położył pewne zasługi w demokratyzacji kraju, jednak jego administracja dała pryzwolenie na tworzeniu się nie tylko fortun oligarchów, ale także niemal wszechwładzy mafii. Skutki tamtych zjawisk odczuwane są w Rosji po dziś przez byłego pułkownika KGB Władimira Putina fotela prezydenta w 2000 r. przyniosło pewne zmiany. Od kiedy tylko zaczął sprawować władzę, obiecywał, że zrobi wszystko, by wyleczyć kraj i zaprowadzić porządek. I rzeczywiście – przestępczość i rozwój mafijnego kapitalizmu uległ znacznej ograniczeniu. Do dzisiaj zwolennicy Putina, przypominając, jak wiele Rosja mu zawdzięcza, przytaczają takie argumenty. Nie dało się jednak ukryć, że kiedy w 2013 r. w centrum Moskwy snajper zastrzelił „ojca chrzestnego mafii” Asłana Usojana, zapanowała iście żałobna atmosfera. „Dziadek Hasan”, 75-letni wówczas gangster był uważany za prawdziwego bossa mafii, a jednak ostatni hołd złożyło mu nawet kilka tysięcy się bowiem, że i dziś środowisko mafijne ma w kraju wiele do powiedzenia. Może nie gra już pierwszych skrzypiec, ale wciąż wpływa na losy państwa. „Financial Times”, powołując się na swojego eksperta, dowodzi, że współcześnie mafia została zasadniczo przejęta przez państwo. Niektórzy z byłych przywódców gangów są dzisiaj martwi lub wciąż odsiadują wyroki za popełnione przestępstwa. Inni pozostali gangsterami, ale – w zamian za okazjonalne przysługi – są chronieni przez państwo. Istnieją również eksperci specjalizujący się w rosyjskiej mafii, którzy nie są raczej fanami tej hipotezy. Według tej grupy nie można jasno stwierdzić, że przestępczość zorganizowana jest w zasadzie nierozłączna z Kremlem. Jednak – jak sami mówią – nie da się zaprzeczyć, że bywa, iż jedna strona staje się przydatna dla drugiej. Po upadku ZSRR bliskie relacje z rządem gwarantowały gangsterom liczne profity. Dziś – jak się okazuje – mogą liczyć na stosowną ochronę. Mafijne zbrodnie są naturalnie znacznie skromniejsze, gdy porównamy je do okresu „Dzikiego Zachodu” z lat 90. Różnią się też jakościowo. – Nie trzeba być jednak geniuszem, by zrozumieć, że nowe osoby pojawiły się na __scenie – mówi telewizyjny dziennikarz Ma-xim Gladki. Hiszpański sędzia – ekspert od rosyjskiej mafii, na łamach „FT” przekonuje, że Rosja to kraj mafijny, gdzie nie można odróżnić działań grup przestępczości zorganizowanej od działań rządu. Sam mówił, że często napotykał tak zwane organizacje hybrydowe, składające się z przestępczości zorganizowanej i organów egzekwujących prawo. Nigdy nie było tak naprawdę jasne, kto komu właściwie mówił, co ma robić. – _Dziś wszyscy członkowie słynnej jeszcze za czasów ZSRR mafii Wory w Zakonie (Złodzieje w prawie) przeszli do FSB (Federalnej Służby Bezpieczeństwa), będącej następczynią KGB _– przekonuje Gladki. Wory są dziś właścicielami uczciwych przedsiębiorstw, jeżdżą opancerzonymi maybachami, spędzają czas z sędziami czy politykami i mają własną ochronę. Nikt nie walczy też z rosyjską mafią o nazwie Brać Sołncewska. Ci, którzy próbowali, wiedzą już, że mają związane ręce. Grupa stoi ponad prawem. Chronią ich mundurowi, przekupni funkcjonariusze, służby specjalne i skorumpowani urzędnicy na państwowych stołkach. Wszyscy przymykają oko na działania gangsterów, by nie narobić sobie niepotrzebnych nie krępuje więc mafii, kiedy handluje ludźmi i bronią czy pierze brudne pieniądze, pochodzące głównie z przestępstw podatkowych. Z powodzeniem kontroluje biznes hazardowy, energetyczny i zbrojeniowy. Złodzieje zawodowcy narodzili się jeszcze w łagrach w latach 30. ubiegłego wieku. Do dziś są siłą rosyjskiej mafii. Tyle, że w latach 90. strzelali do gangsterów. Dziś zabijają biznesmenów, przejmując tym samym kolejne prywatne firmy. Coraz częściej jednak cenią sobie legalne interesy, w które bądź co bądź inwestują fundusze pochodzące z przestępczej działalności. Przykładów na to, że i dziś mafia radzi sobie wcale nie najgorzej, można by jeszcze mnożyć wiele. Głośno zrobiło się między innymi w 2011 r., kiedy odkryto, że od lat w podmoskiewskich miasteczkach nielegalnie, a jednak zupełnie otwarcie działają kasyna. Dlaczego? Ponieważ ich właściciel dzielił się zyskami z miejscowymi prokuratorami. Naturalnie prokuratura rosyjska robiła, co mogła, by uniemożliwić przeprowadzenie dochodzenia w całej sprawie. Wielu rzeczywiście ocaliło swoją skórę. „The Moscow Time” zwraca uwagę, że termin „rosyjska mafia” zaczął być współcześnie unikany. Mimo to w ciągu kilku ostatnich lat pracownicy organów ścigania mówili o dominacji grupy w świecie przestępczym na całym świecie. Problem niewątpliwie istnieje, gdyż mowa tu nawet o 300 tysiącach gangsterów. Wiele z tych osób mieszka za granicą od dłuższego czasu i zdążyły wymienić paszporty rosyjskie na stronie Cato Institute można również przeczytać, że Rosja przeżywa wręcz epidemię przestępczości. Z danych z 2009 r., które podało MSW wynika, że wewnątrz kraju działało wówczas nawet 450 organizacji przestępczych zatrudniających 12 tysięcy ludzi. Cztery spośród pięciu rosyjskich firm miały – według tych samych danych – płacić haracz. Ci ludzie mają większy wpływ na sytuację ekonomiczną, społeczną i kryminalną w kraju, niż śmiano by spekulować. Wicedyrektor departamentu do walki z przestępczością zorganizowaną MSW Aleksandr Jelin jest przekonany o tym, że w ciągu ostatnich 10–15 lat przestępczość zorganizowana zdecydowanie ewoluowała. Przy czym jedni szefowie gangów „inwestują w gospodarkę i aspirują do władzy”, drudzy zaś „łączą się z organizacjami terrorystycznymi”. Dziś Rosja płaci wysoką cenę za nieudolność w ustanawianiu rządów prawa. W obliczu szerzącej się przestępczości wiele firm bierze sprawy w swoje ręce i samemu zapewnia sobie ochronę. Nikt też nie ma zaufania do organów bezpieczeństwa. Zapytaj przeciętnego Rosjanina, czego boi się najbardziej. Jak się okazuje – największą niepewność wzbudza nie anonimowy gangster, a milicja. Świat biznesu i polityki niebezpiecznie zazębia się ze światem przestępczym. Obecne źródła zysków tego ostatniego to przede wszystkim narkotyki, prostytucja czy przemyt. Ale w Rosji nie jest to dla nikogo tajemnicą. I nikogo już to nie dziwi. _– Wszystkie stare grupy mafijne zniknęły – _przekonuje Giennadij Gudkow, zastępca przewodniczącego komitetu bezpieczeństwa w Dumie. Dziś to biurokraci siedzą na szczycie przestępczego świata. Prawdziwa mafia wciąż daje o sobie znać. Choć jej obecność jest głęboko ukryta, to czyha wciąż nie tylko na dnie społeczeństwa rosyjskiego.
Określ ustrój państwa (system rządów) w : Polsce, Hiszpanii, W. Brytanii, Belgii, Norwegii,Szwecji, USA, Szwaj… Natychmiastowa odpowiedź na Twoje pytanie.
Dziennik zarzuca niemieckiej elicie politycznej ignorowanie ostrzeżeń o zbliżającej się rosyjskiej agresji na Ukrainę i nieprzygotowanie kraju na jej konsekwencje Magazyn wskazuje, że dotychczasowa niemiecka polityka energetyczna była błędna. Polegała ona na bardzo silnym uzależnieniu energetycznym Niemiec od Rosji Skutkować może ona brakiem gazu już najbliższej zimy i wielkim kryzysem gospodarczym, którego konsekwencjami będzie bankructwo wielu firm i skok bezrobocia Więcej ważnych informacji znajdziesz na stronie głównej Onetu. Jeśli nie chcesz przegapić żadnych istotnych wiadomości — zapisz się na nasz newsletter Rosja przygotowywała się do napaści na Ukrainę od dawna. "Część tych przygotowań można było zobaczyć z kosmosu. Obrazy satelitarne wcześnie pokazywały, że rosyjskie wojsko masowo gromadzi czołgi, helikoptery i wyrzutnie rakietowe na granicy z Ukrainą. Jednak kolejna część przygotowań pozostawała przez długi czas w ukryciu, choć i ona dałaby się rozpoznać. Bronią w tej tajnej operacji stał się gaz ziemny" – pisze w poniedziałek ( gospodarczy dziennik "Handelsblatt". Czytaj także: Kryzys ukraiński obnażył zgubne uzależnienie Niemiec od rosyjskiego gazu W obliczu możliwości wstrzymania przez Rosję przesyłu gazu w wyniku zaczynających się właśnie prac konserwacyjnych gazociągu Nord Stream 1, gazeta pisze o "groźbie szoku gospodarczego, jakiego ten kraj w okresie powojennym nigdy nie doświadczył". Konsekwencje tego byłyby dla Niemiec katastrofalne. "Jeśli zimą zabraknie gazu, firmy zbankrutują, dziesiątki tysięcy ludzi zostaną bez pracy i nie będą w stanie zapłacić rachunków za ogrzewanie, a w najgorszym wypadku będą nawet siedzieć w zimnie. Kanclerz Scholz ostrzega przed ‘społecznym ładunkiem zapalnym'. Jego zastępca Robert Habeck mówi o ‘ataku ekonomicznym'" – czytamy. Wojenny plan Putina "Handelsblatt" pisze, że atak ten był do przewidzenia, "był częścią wojennego planu Putina, ekonomiczną flanką inwazji na Ukrainę. By prześledzić, w jaki sposób Niemcy wpadły w pułapkę Putina, nie trzeba zdaniem gazety sięgać do początków lat 70., gdy RFN zaczęła dostarczać rury do radzieckich rurociągów. "Wystarczy jednak przyjrzeć się bliżej wydarzeniom minionego roku: Wskazówki sojuszników zostały potraktowane jako sianie paniki, ostrzeżenia o niskich poziomach (zapełnienia) w niemieckich magazynach gazu zostały zignorowane. Wyłania się z tego obraz uśpionego aparatu rządowego, który zagroził bezpieczeństwu energetycznemu Niemiec. Nie celowo, ale niedbale" – uważa "Handelsblatt". Według dziennika Niemcy otrzymywały ostrzeżenia dotyczące niskiego stanu zapełnienia zbiorników gazu. Już we wrześniu 2021 roku na alarm bił Amos Hochstein, pełnomocnik ds. dyplomacji energetycznej w Departamencie Stanu USA. Wskazywał on na gwałtownie rosnące ceny gazu, a także na to, że Europa pilnie potrzebuje rozwijać źródła energii poza Rosją. Szczególnie wolno napełniały się zbiorniki należące do Gazpromu. "Jednak niemieccy rozmówcy Hochsteina pozostawali niewzruszeni. W dzielnicy rządowej mówiło się po cichu o ‘amerykańskiej propagandzie'. Amerykanom chodzi tylko o to, by wepchnąć na niemiecki rynek swój gaz szczelinowy po zawyżonych cenach, uważano w ministerstwie gospodarki i w niemieckich centralach korporacyjnych" – czytamy. Zdaniem gazety również przedstawiciele ministerstwa spraw zagranicznych RFN uważali za "absurdalne, aby Rosja mogła wywołać wojnę napastniczą i w ten sposób zagrozić lukratywnemu partnerstwu energetycznemu z Niemcami". Przyczyną niepoważnego traktowania ostrzeżeń Amerykanów miały być doświadczenia z przeszłości i ich chybione przypuszczenia np. co do posiadania przez Saddama Husseina broni masowego rażenia w Iraku. Czytaj także: Zemsta Putina. Francja nie odbiera już rosyjskiego gazu rurociągami. Zmniejszone dostawy do Włoch i Słowacji Utrata reputacji przez Niemcy "Dziś wiemy: inaczej niż w Iraku, tym razem Amerykanie mieli rację, ale niemieccy politycy nie słuchali ich, zaślepieni własnymi uprzedzeniami. ‘Rzadko który kraj stracił swoją reputację tak szybko jak Niemcy'" – mówi gazecie jeden z brukselskich dyplomatów. Według dziennika "to dziwne zaufanie do racjonalności ekonomicznej reżimu niegodnego zaufania doprowadziło Niemcy do pułapki energetycznej". Pod koniec rządów Angeli Merkel dostawy rosyjskie pokrywały 55 proc. niemieckiego zapotrzebowania na gaz. Gazeta przypomina, że Niemcy, opierając się na przekonaniu, że partnerstwo energetyczne z Rosją stabilizuje europejski porządek pokojowy, patrzyli z dystansem na aneksję Krymu, inwazję na Donbas, mord w berlińskim Tiergarten dokonany przez rosyjskie służby specjalne, czy otrucie Aleksieja Nawalnego. Według "Handelsblatt" wśród niemieckich urzędników wciąż dominuje opinia, że "nikt nie mógł przewidzieć, że Putin dokona "szalonej agresji" i "zniszczy wszystko". Dziennik zauważa jednak, że wystarczyło posłuchać choćby polskich dyplomatów, którzy stale ostrzegali, że "Rosjanie coś knują". Ostrzeżenia płynęły też od zagranicznych ekspertów energetycznych analizujących rosyjski schemat sprzedaży gazu na rynek europejski. Rola Angeli Merkel Jak pisze "Handelsblatt", w niemieckiej polityce energetycznej jest wiele tematów do rozliczenia, również rola byłej kanclerz Angeli Merkel. "Jesienią ubiegłego roku, gdy od dawna było jasne, że Kreml ogranicza dostawy gazu do Europy, Merkel nadal utrzymywała, że Rosja dotrzymuje wszystkich umów". Simone Tagliapietra z brukselskiego Instytutu Bruegela, wskazuje jednak na to, co Merkel pominęła. "Rynek gazu opiera się na dwóch filarach. Kontrakty długoterminowe to jedno, drugie to rynek, na którym handluje się gazem po codziennie aktualizowanych cenach. I to właśnie na tym rynku Gazprom zmniejszył swoje dostawy" – tłumaczy Tagliapietra na łamach ekonomicznego dziennika. Dopiero, gdy w listopadzie 2021 r. zbiorniki gazu były niemal puste, a Gazprom kazał nawet wypompować gaz ze zbiornika w Rehden, największego w Europie, ówczesny minister gospodarki i energii Peter Altmaier, stał się niespokojny. Polecił wówczas poinformować o tym swojego następcę, Roberta Habecka, zaraz po objęciu przez niego urzędu. Polityk Zielonych wstrzymał certyfikację gazociągu Nord Stream 2, zwolnił też dwóch szefów resortów za czasów Altmaiera, "którzy potrafili elokwentnie wyjaśnić, dlaczego Rosja nie jest odpowiedzialna za skoki cen na rynku gazu" – podaje "Handelsblatt". Systemowa beztroska Gazeta podkreśla jednak, że zbyt łatwo byłoby zrzucić winę na poszczególne osoby. "Beztroska miała swój system. Niemcy nie widziały powodu, by zobowiązywać właścicieli magazynów gazu do napełniania ich zbiorników. Dopiero teraz się to zmienia. Niemcy nie widziały również powodu, aby szczególnie krytycznie przyglądać się inwestorom infrastruktury gazowej. (…) Niemcy myślały, że sprywatyzowały rynek gazu, ale w rzeczywistości przekazały jego część Rosji. Rząd niemiecki nie mieszkał się do tego, rząd rosyjski przeciwnie. To wystarczy, aby zrozumieć, dlaczego Republice Federalnej grozi teraz katastrofalna zima" – konkluduje gazeta. Dziękujemy, że jesteś z nami. Zapisz się na newsletter Onetu, aby otrzymywać od nas najbardziej wartościowe treści.
Zdjęcie: Canarias-Semanal Niewątpliwie początek XIX S w Rosji był momentem wielkiego kryzysu społeczno-politycznego ze względu na fakt, że znanej jako rewolucja bolszewicka, która doprowadziłaby do obalenia systemu carskiego, który dominował od czasów S. XVI. W tej lekcji od NAUCZYCIELA przedstawiamy Ci podsumowanie rewolucji październikowej w Rosji, przez które opowiemy o różnych etapach, przez które przeszła. Podobnie skupimy się na zmianach społecznych, gospodarczych i politycznych, które nastąpią po zmianie rządu. Może Ci się spodobać: Rewolucja 1905 lub Krwawa Niedziela w Rosji: podsumowanie Indeks Sytuacja przed rewolucją październikową Rewolucja październikowa Rządowy zamach stanu Wojna domowa Sytuacja przed rewolucją październikową. Zaczynamy nasz podsumowanie rewolucji październikowej w Rosji wczesną jesienią 1917 roku. W tym czasie system carski całkowicie upadł, a władzę sprawował rząd tymczasowy, który z wielkim trudem utrzymała władzę, ponieważ niedługo wcześniej przeprowadzono próbę zamachu stanu, aby wojsko utrzymało mogą. W ten sposób Piotrogród przeżywał chwile wielkiego bezrobocia i niedoborów. Ten element był istotny dla partii bolszewickiej, która zdobywała coraz więcej zwolenników, ponieważ władzom centralnym brakowało sił do utrzymania sytuacji. Podobnie różne sowiety, które podzieliły się w Rosji, stopniowo wpadały w ręce bolszewików i stawały się jeszcze bardziej radykalne. Ponadto znajdziemy serię różnice wewnątrz partii bolszewickiej Lenin od dawna nalegał na partię, że należy przedsięwziąć środki, aby partia… daj cios efektu, a tym samym natychmiast uzyskaj moc, aby stworzyćdyktatura proletariatu”i zacząć zmieniać rzeczy w ten sposób w kraju. Znalazł jednak dużą grupę, która wolała poczekać na odpowiedni moment, ponieważ nie był to jeszcze czas na działanie, ponieważ Ludzie stopniowo przechodzili do swojej sprawy i zamach stanu mógł spowodować, że wszystko, co dotychczas zostało zrobione, przepadłoby. Obraz: Udostępnianie slajdów Rewolucja Październikowa. W podsumowaniu rewolucji październikowej w Rosji musimy wiedzieć, że chociaż nazywa się ją Październikiem, to było właściwie 6 listopada (kalendarz gregoriański), kiedy doszło do pierwszych starć. W poprzednim procesie wiele firm zostało wykorzystanych przez partię bolszewicką do tworzenia broszur i gazet związanych z ich sprawą, w że rząd centralny został mocno zdyskredytowany, ponieważ nie zgodził się na zwołanie zgromadzenia wszystkich sowietów, aby głosować, która partia powinna się wypowiedzieć piosenkarz. Dlatego tego dnia z Pałacu Zimowego rząd centralny nakazał zamknięcie drukarni związanych z bolszewikami powodując pierwsze konfrontacje na ulicach stolicy. Dzień 7 listopadaLenin wszedł do sowietu piotrogrodzkiego, a naciski na rząd tymczasowy stały się silniejsze. Istotnie, wczesnym rankiem był jeden z najważniejszych momentów tej rewolucji, jako grupa żołnierzy związanych z partią bolszewicką, przejęli kontrolę nad Pałacem Zimowym oprócz umieszczenia statku Aurora na jednym z głównych mostów w mieście. W ten sposób, stolica znajdowała się pod kontrolą Sowietów. W ten sposób wielu naczelnych dowódców armii zostało aresztowanych i zwolnionych przez samych Sowietów. Rządowy zamach stanu. Kończąc naszym podsumowaniem rewolucji październikowej w Rosji, przejdziemy do rana 7 listopada, kiedy II Wszechrosyjski Zjazd Sowietów. Ten kongres był prostą farsą, dla której Leninowi udało się ustanowić w Rosji prawdziwy rząd bolszewicki bez akceptacji ponad połowy przedstawicieli. Wynikało to z faktu, że na początku zjazdu część posłów dowiedziała się o postępowaniu przez część strony bolszewickiej przeciwko rządowi centralnemu, który był oblegany w Pałacu Zimowy. Wywołało to ogromne napięcie i wielu posłów opuściło salę w proteście, co zostało wykorzystane przez większość radykałów, by nazwać ich antyrewolucjonistami i w ten sposób kontynuowali głosowanie, by utworzyć rząd Bolszewicki. Dzień 9 listopada Odbyła się druga sesja, na której interweniował sam Lenin, aby zatwierdzić szereg środków, chociaż ostatecznie okazało się, że mianowany komisarzem miejskim. Obraz: Udostępnianie slajdów Wojna domowa. Niewątpliwie nielegalne działania partii bolszewickiej osiągnęły taki punkt, że choć jej rząd został przegłosowany, znaczna część Rosji nie zaakceptowałaby tej zmiany. W związku z tym, kraj został podzielony na dwie części, których armie były znane jako: armia Czerwona Biała armia Obie strony zmierzą się ze sobą od końca 1917 do 17 czerwca 1923 ta bratobójcza wojna pozostawi Rosję w opłakanym stanie po jej zakończeniu. Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Rewolucja Październikowa w Rosji - Podsumowanie, zalecamy wpisanie naszej kategorii Fabuła. Poprzednia lekcjaPostacie rewolucji rosyjskiejNastępna lekcjaRosyjska wojna domowa: podsumowanie
7fp91. 454 236 366 356 368 177 477 192 393
system rządów w dawnej rosji
